Əli Kərimli “döyər”, yoxsa İlqar Məmmədov?
29-01-2019, 09:26
Son zamanlar AXCP sədri Əli Kərimli ilə REAL Partiyasının sədri İlqar Məmmədov sosial şəbəkələrdə daha çox müqayisə edilməyə başlayıb. Xüsusilə bu hal Milli Şuranın 19 yanvar mitinqindən sonra daha çox güclənməyə başlayıb.
Həmin mitinqdə hər iki siyasi lider ilk dəfə tribunada yanaşı dayandılar. Onların çıxışları zamanı İ.Məmmədovun çıxışının Ə.Kərimli ilə müqayisədə sönük görünməsi çoxsaylı müzakirələrə yol açdı, virtual savaş qızışdı. Hər iki partiyanın tərəfdarları öz liderlərinin digərindən güclü olduğu yönündə müqayisələr aparmağa başladılar. Hazırda bu müqayisə səngimək əvəzinə getdikcə güclənir.
Əslində İ.Məmmədov həbsdə olduğu vaxtdan tez-tez belə müqayisələr yaranırdı. Hətta bir neçə dəfə hər iki siyasətçi arasında sorğular belə təşkil olunmuş və o sorğularda daha çox həbsxana amilinə görə REAL rəhbəri qalib gəlmişdi. Amma İ.Məmmədov ötən ilin avqustunda azadlığa çıxdıqdan sonra dəngələr bir anda dəyişməyə başladı...
Siyasi şərhçi Natiq Miri “Yeni Müsavat”a açıqlamasında Ə.Kərimli-İ.Məmmədov müqayisəsinə bu cür şərh verdi: “Bu liderlərin keyfiyyətləri onların məşğul olduqları siyasətdə nəticələri ilə ölçülür. Təbii ki, bu gün AXCP sədri Əli Kərimlinin fəaliyyətini götürsək, bu daha uzunmüddətlidir. Açığı, cəmiyyətin müəyyən təbəqəsi tərəfindən az və ya çox dərəcədə dəstəklənir. Ortada müsbət mənada bir nəticə yoxdursa, 1993-cü ildən, yəni Xalq Cəbhəsi hakimiyyəti devriləndən sonra müxalifət düşərgəsində müxalif lider uğrunda mübarizə aparırsa, burada hansısa bir keyfiyyətdən danışmaq doğru olmazdı. Eyni söz İlqar Məmmədova da aiddir. Çünki REAL Partiyasının sədri bilavasitə AMİP kimi böyük bir partiyanın vaxtilə sədr müavini olub. O da artıq demək olar ki, 30 ilə yaxındır siyasi səhnədədir. Bu siyasi səhnədə olduğu sürəcdə onun adı ilə diqqətləri cəlb edəcək, yaxud ciddi siyasi nəticələr doğura biləcək bir gəlişmə görməmişik. Bütün bunlar onu deməyə əsas verir ki, bundan sonra bu yöndə hər iki siyasi liderdən ciddi mənada nələrsə gözləmək ciddi qəbul oluna bilməz. Biz bunu cəmiyyətin həmin liderlərə münasibətində də görürük. Bilirsiniz ki, cəmiyyətdə hər iki liderə münasibət birmənalı deyil. Bu baxımdan əgər indiki siyasi mübarizə kontekstində düşünürüksə, yeni bir siyasi təşkilata ehtiyac var. Burada söhbət hansısa bir partiya qurmaqdan getmir. Müasir təşkilatlanmadan, yeni bir ideoloji fikirlərin ortaya atılmasından doğan yeni bir liderin olmasına ehtiyac var. Hələlik biz bu gün bunları görmürük.
Bu məsuliyyəti üzərinə götürən hər hansı bir siyasi lideri də müşahidə etmirik. Bilirsiniz ki, indi siyasi nəticələr almaqdan daha çox ölkə daxilində hakimiyyətin müəyyən qanadından maliyyə almaq və xaricdəki bəzi qüvvələrdən, beynəlxalq təşkilatlardan qrantlar almaq fəaliyyəti ilə məşğul olma halları daha çoxdur. O da məlumdur ki, bu liderlər daha çox bu yöndə tanınırlar. Bunun üçün də müxalifət daxilində dağıdıcı, parçalayıcı siyasi amil olaraq xatırlanırlar. Ona görə də müxalifətdə səmimi, bu dağıdıcılıqdan uzaq duran bir siyasətçiyə ölkəmizdə çox böyük bir ehtiyac var. Çox təəssüflər olsun ki, biz hələ ki bunu müşahidə etmirik.
Bu gün Azərbaycanda gedən bütün siyasi proseslərin arxasında dolayısı ilə, yaxud da birbaşa ölkə hakimiyyəti dayanır. Bunu Azərbaycanda hesablamayan, bilməyən yoxdur. Ona görə də bu gün əli hakimiyyətin cibində olan şəxsləri ölkə ictimaiyyətini idarə edəcək, toparlayacaq şəkildə düşünmək doğru olmazdı. Düşünürəm ki, yeni idarəetmə formatında ortaya çıxan, cəmiyyəti toparlayan şəxslər liderliyə iddia edə bilərlər. Əks təqdirdə, düşünmürəm ki, Azərbaycan toplumu bu gün bu liderlərə inanaraq, onların arxasınca gedəcək. Hər iki liderin fonunda gələcək perspektiv də görmürəm. Sadəcə, nə qədər mümkündürsə, hakimiyyət içərisindən bu şəxslərə müəyyən maraqlar nə qədər mövcuddursa, ona qədər bu siyasi liderlər fəaliyyət göstərib, müəyyən manipulyasiyalarla müəyyən maliyyələr əldə edəcəklər. Hakimiyyət bundan imtina etdiyi təqdirdə bu siyasi liderlərin bitəcəyini düşünürəm. Çünki cəmiyyət bu şəxsləri onsuz da birmənalı olaraq qəbul etmir. Çox kiçik zümrə var ki, bunların ətrafında müəyyən maraqlar naminə birləşib fəaliyyət göstərirlər. Onların sayı da çox deyil. Bu narazı elektorat da Azərbaycanda nəyisə dəyişəcək gücdə deyil”.
Geri qayıt