"Onlar Azərbaycana niyə gəlməsin ki?"
31-05-2019, 08:24
“Nə Azərbaycanda müxalifət, nə də ölkə xaricində məskunlaşan, bu və ya digər səbəbdən miqrasiya edənlər yekcins mövqeli və vahid məqsədə qulluq edən insanlar deyillər. Ona görə bunlar haqqında qarşı tərəf kimi danışmaq mümkün deyil”.
Milli Məclis sədrinin müavini Bahar Muradova bu fikirləri “Yeni Müsavat”a açıqlamasında bildirdi.
Qeyd edək ki, vaxtaşırı iqtidar və müxalifət arasında dialoqa zərurət olub-olmadığı barədə müzakirələr aparılır. Üstəlik, xaricdə yaşayan bəzi mühacir azərbaycanlıların Azərbaycan hakimiyyəti əleyhinə kampaniya aparması, onlara verilən kəskin reaksiyalara diqqət çəkən ayrı-ayrı müşahidəçilər hesab edir ki, bu “savaş”ın davamı çıxış yolu deyil. Belə bir yanaşma var ki, ölkə daxilində iqtidar və müxalifət arasında danışıqlar aparmaq bəlkə daha çox fayda verər. Belə olan halda, xaricdəki soydaşlarımızın ayrı-ayrı qüvvələrin təsiri altına düşməsini əngəlləmək mümkün görünür. Hakimiyyət daxilində bununla bağlı müzakirələr gedirmi? Konkret konsepsiya varmı?
B.Muradova bu barədə aşağıdakıları bildirdi: “Diqqətçəkən məqam ondan ibarətdir ki, Azərbaycanda getdikcə konstruktiv mövqe daha çox görünməyə başlayır. Mən YAP nümayəndəsi olaraq bunu belə hiss edirəm. Bizim üçün siyasi partiyalar olaraq bir-birimizlə ünsiyyət saxlamağımız, nəyisə müzakirə etməyimiz üçün hansısa maneə görmürəm. Biz dəfələrlə bunu etmişik. Özümüz müstəqil də etmişik, beynəlxalq təşkilatların iştirakı və dəstəyi ilə də belə danışıqlar olub”. Xanım vitse-spiker dialoq üçün bəzi ilkin amillərə nəzər salmağı vacib hesab edir: “Gərək konkret olaraq müəyyən edilsin ki, bu danışıq nə üçün lazımdır, nəyə xidmət etməlidir və biz bu danışıqlardan nə gözləyirik? Hansı ümumi məqsədimiz, hədəfimiz var ki, biz onun naminə mütləq şəkildə bir araya gəlməliyik və oturub danışmalıyıq? Çünki Azərbaycanda seçilmiş ölkə prezidenti, iqtidar və onun komandası var. Eləcə də fəaliyyət göstərən müxtəlif yönümlü siyasi partiyalar, ictimai qurumlar, vətəndaş cəmiyyəti, insanlar və s. var. Həmçinin sadalanan qurumların həm özlərinin, həm də bir-biriləri ilə, eləcə də vətəndaşlarla əlaqədar münasibətlərini tənzimləyən qanunlar mövcuddur. Mənə görə bu proseslərin hər bir subyekti öz fəaliyyətini bu qanunlar çərçivəsində qurarsa onda bizim iki qarşıduran tərəf kimi yalnız üz-üzə danışıqlar və qarşılıqlı razılıq asasında müəyyənləşdirəcəyimiz çox az sayda problemlərimiz ola bilər. Hansı ki, bir tərəfin iqtidar olacağını qəbul etsək, ikinci tərəfin kim olmalı olduğunu, müəyyənləşdirmək lazım gələcək. Bunun isə çox problemli məsələ olduğunu zənnimcə, heç kəs inkar edə bilməz. Yox, əgər söhbət Azərbaycan dövlətinin maraqlarından və onun beynəlxalq nüfuzundan gedirsə, onda heç kəs ilkin şərt qoymadan, heç bir danışıq tələbi irəli sürmədən öz vəzifəsini və borcunu doğru-düzgün yerinə yetirməyə çalışmalıdır. Mən anlaya bilmirəm əgər ölkəmizə təcavüz olunursa - hərbi, siyasi, mənəvi - xalqımıza, vətəndaşlarımıza və bütövlükdə dövlətimizə və xalqımıza qarşı gözdən salma kampaniyası aparılırsa, biz hansısa dəvətmi gözləməliyik? Bütün bu dəyərlərimizi qorumaq üçün bizə dialoq şousumu lazımdır? Mənə görə bu məsələ heç bir siyasi dialoq mövzusu və yaxud ”bazarlıq" predmeti ola bilməz. Amma əlbəttə ki, biz bu işi necə həyata keçirmək barədə məsləhətləşə və yollar araya bilərik. Milli-mənəvi dəyərlərimizin aşınmasına, təhqiramiz hərəkətlərə son qoymaq üçün sınanmış metodlardan, ictimai qınaq və tənbeh üsullarından istifadə edərək belə hərəkətlərə yol verən soydaşlarımızı belə hərəkətlərdən vaz keçməyə, Azərbaycana dost olmayan dairələrin əlində alət olmaqdan çəkindirməyə çalışmalıyıq. Ona görə də burada indiki halda danışıq üçün mütləq bir araya gəlməyi və yalnız bundan sonra hansısa tədbirlər görməyi təsəvvür edə bilmirəm".
B.Muradova xaricdə yaşayan bəzi soydaşlarımızın mövqeyi ilə bağlı pozitiv müşahidələrini də bölüşdü: “Şükür ki, bu gün getdikcə daha çox insanlar bu məsələdə milli maraqların yanında olduqlarını göstərirlər. İstər ölkə daxilində, istər ölkə xaricində, elə siyasi partiyalarda da... Mən onların bəyanatlarını, çağırışlarını eşidirəm. Bu, həm parlamentdə təmsil olunan, həm də parlamentdənkənar təşkilatların mövqeyində özünü göstərir. Lakin məhdud bir qrup var ki, neçə illərdir dəyişmədən qalırlar. Onların tələbləri də, mövqeləri, mübarizə üsulları da dəyişmir. Düşünmürəm ki, onların hansısa bir doğru yola gəlmək, islah olunmaq kimi bir niyyəti, yaxud belə bir imkanları qalıb. Bəziləri ona gətirən və ondan aparan bütün yollardakı körpüləri o dərəcədə yandırıblar ki, artıq özləri də nə vaxtsa bu körpülərin bərpa olunmasına ümid etmirlər. Amma bəziləri də var ki, özləri bu vəziyyətdən yorulduqlarını və kin-küdurət içində yaşamaq istəmədiklərini, Azərbaycana qayıtmaq, hətta bundan sonra ölkənin mənafeyi naminə çalışmaq istədiklərini deyirlər ki, bu da normaldır”.
Azərbaycana qayıtmaq istəyən insanların sonrakı taleyinə gəldikdə, B.Muradova dedi ki, o insanlar yekcins deyil: “Bəziləri ən müxtəlif səbəblərdən ölkəni tərk ediblər. Və yəqin ki, burada da konkret yanaşma lazımdır. Ümumilikdə qanunla heç bir problemi olmayan, cinayət hadisəsi törətməyən, məsuliyyətə cəlb olunmaqdan çəkinməyən, insanlar varsa, onlar Azərbaycana niyə gəlməsin ki? Gəlsin, tənqidini də burada eləsin, sözünü də burada desin! Qanunla hər hansı bir problemi, yaxud da haqqında icra olunmamış məhkəmə hökmü yoxdursa, yerli seçkilərdə də iştirak edə bilər, parlament seçkilərində də. Gəlsinlər, qanunların verdiyi imkanlardan istifadə etsinlər! Bunun üçün hansısa bir problem görmürəm”.
Geri qayıt