“BOZ KARDİNAL”IN YAP-DAN QOVA BİLDİYİ SİYASİ OLİQARXLARIN SİYAHISI
DİA.AZ: - Heydər Əliyevin 90 illik yubileyi bir çox siyasi məqamların yenidən ortaya çıxmasına təkan verdi. Konkret olaraq 90 illik yubiley daha çox köhnə qvardiyanın narazılığı və hazırda hakimiyyət masasının ətrafında toplaşanların çox hissəsinin onlarla eyni fikirdə olduqlarını göstərdi. Məsələ burasındadır ki, Heydər Əliyev Fondunun prezidenti Mehriban xanım Əliyeva Milli Məclisdəki çıxışında «bu salonda Heydər Əliyevin vaxtı ilə irəli çəkdiyi insanlar ona qarşı əsassız hücumlar etmişdilər” ifadəsinə millət vəkili Zeynəb Xanlarovanın açıq dəstək verməsi məsələnin mahiyyətini bir qədər də açdı.
Zeynəb xanım “bu adamlar indi də Heydər Əliyevin çörəyini yeyərək Prezident Aparatında otururlar” deməklə ad çəkməsə də, Ramiz Mehdiyevi ünvan olaraq göstərdi. Maraqlıdır ki, spiker Oqtay Əsədov da xalq artistinin dediklərinə reaksiya verərək “Zeynəb xanım, indi ağılları başlarına gəlib” deyərək hardasa onun fikirlərinə təsdiqedici notlarla yanaşdı və bir növ də özünün YAP-ın yaranmasında iştirakının olmadıgını pərdələmək üçün loyal mövqeyə çəkilməyə məcbur oldu. Millət vəkili Arif Rəhimzadə isə Heydər Əliyevdən danışarkən göz yaşlarını saxlaya bilmədi və sanki özünün və YAP-ın bu günkü gününə ağladı. Daha sonra isə Ramiz Mehdiyevə ünvanlanmış bu iradlar silsilə şəkilində bir qədər də qabardı və məntiqi nəticə Sirus Təbrizlinin tərəfindən net şəkildə ortaya qoyuldu. YAP-ın yaradıcılarından olan Sirus Təbrizli nəinki açıq şəkildə baiskar kimi Ramiz Mehdiyevin adını çəkdi, üstəlik onu Heydər Əliyevə dəfələrlə xəyanət etməkdə günahlandırdı. Bu, artıq Ramiz Mehdiyevin ifşasına hesablanmış siyasi aksiya demək idi.
MEHDİYEV YAP-I NİYƏ ZƏİFLƏTDİ, QISQANCLIQ YOXSA QİSASÇILIQ ?
Maraqlıdır, Zeynəb Xanlarovanı son həddə çatdıran məqam nə idi ki, o ittihamın ünvanını göstərməkdən çəkinmədi? Çünki Zeynəb xanım adətən ünvan göstərməzdi... Və ya Arif Rəhimzadəni ağladan səbəb nədir? Axı bu gün nə Heydər Əliyevin hansısa işi yarımçıq qalıb, nə də siyasi geriləmə var. Əslində Arif Rəhimzadəni agladan səbəb yaratdıqları partiyanın və siyasi simaların Ramiz Mehdiyev tərəfindən çıxdaş edilməsidir.Yaxud da uzun müddətdir danışmayan Sirus Təbrizli niyə bomba kimi partladı? Sözsüz ki, bütün bunların arasında rabitənin olmadığını demək və hər şeyin təsadüfə söykəndiyini iddia etmək əsassız olardı.
Hər halda burda kimlərin etiraz bildirməsindən daha çox, onların nəyə etiraz bildirməsi önəmlidir.
DİA.AZ bildirir ki, faktiki olaraq bu gün ölkədə YAP adı altında idieoloji təşkilat qalmayıb. Əgər 90-cı illərdə insanlar “Yeni Azərbaycan” ideyası ətrafında birləşmişdisə, bu gün bu partiyanın hansı ideoloji əsaslara söykəndiyini kimsə tapıb deyə bilməz. YAP artıq kökdən düşmüş pianonu xatırladır və sadəcə olaraq evin içi dolu görsənsin deyə - saxlanıldığı kimi, hakimiyyətə də mövcudluğu lazım olduğu üçün saxlanılır. Heç artıq prezidentliyə namizəd irəli sürülməsi üçün də YAP-ı gözləyən yoxdur, hansısa həmkarlar təşkilatı və ya Ağsaqqallar Şurası bu missiyanı həyata keçirir.
Sözsüz ki, bunun səbəbi YAP kimi nəhəngin kimlərsə tərəfindən qəsdən zəiflədilməsi ilə bağlıdır. Artıq necə illərdir ki, YAP passiv, oyundan kənar vəziyyətə düşmüş oyunçunu xatırladır. Yəni onun proseslərə aktiv müdaxilə etmə imkanı müəyyən səbəblərdən məhdudlaşdırıldığından bu partiya dişsiz canavara bənzəyir. Bu canavarın isə dişlərini bir-bir çıxaran məhz Ramiz Mehdiyev olub. Nə YAP-ın yaranmasında, nə formalaşmasında, nə də şaxalənməsində zərrə qədər də əməyi olmayan boz kardinal bu partiyanın lokomotivlərini siyasi oyunlar və gedişlər sayəsində sıradan çıxarıb.
Bu həmin Ramiz Mehdiyevdi ki, Heydər Əliyev tərəfdarları YAP-ı yaradanda o, Ayaz Mütəllibov üçün yerlərdə Əmək Partiyasının özəklərini təşkil edirdi. (Ayaz Mütəllibovun çox sonralar Bakıya qayıda bilməsi də Ramiz Mehdiyevin əməyidir) Əvəzində isə canını, malını, pulunu, təhlükəsizliyini YAP-ın yaranmasına həsr edənlər sonralar məhz Ramiz Mehdiyev tərəfindən siyasi burulğanlara salınaraq kənara atıldılar. Onları Ramiz Mehdiyevin qurbanları adlandırmaq daha düzgün olar. 2000-ci ildən Heydər Əliyevin səhhətində problemlər yaranan gündən Ramiz Mehdiyevin ambissiyaları, qısqanclıq və qisasçılıq hissi gücləndi və sonrakı illərdə qurbanların sayı durmadan artdı. Məsələ burasındadır ki, istər Heydər Əiyevin, İstərsə də İlham Əliyevin xeyli sədaqətli YAP-çılar sıradan çıxarılıb. Cəmiyyətdə isə belə fikir formalaşdırılırdı ki, bu insanları Əliyevlər vurub. Əslində isə onlar Ramiz Mehdiyev ustalıqla qurduğu kombinasiyalar nəticəsində çıxdaş edildi.
BOZ KARDİNALIN QƏZƏBİNƏ TUŞ GƏLMİŞLƏR
İndi isə gəlin diqqətlə Ramiz Mehdiyevin qurbanlarının siyahısı ilə tanış olaq. Hansı ki, bu siyahıda olanlar hələ qurbanların bir hissəsidir. Yəni siyahıya salınmayanların sayı onlarla, bəlkə də yüzlərlədir ki, onlar Ramiz Mehdiyevin ət maşınından keçirilib və özləri ilə yanaşı ailələri də təzyiqlərə məruz qalıblar. Keçək siyahıya və əvvəlcə “91-lər”dən, daha dəqiqi YAP-ı yaradanlardan, mərhum prezidentin “YAP-ın qaymağı” adlandırığı dövrünün siyasi elitasından başlayaq. Beləliklə,
Sirus Təbrizli
Əli Nağıyev
Rəfael Allahverdiyev
Şahlar Əsgərov
Əli Əlirzayev
Xeyrəddin Qoca
Səfyar Musayev
Əli İnsanov
Asya Manafova
Arif Rəhimzadə
Fikrət İsmayılov
Eldar Abbasov
Zahid Qaralov
Əjdər İsmayılov
Tofiq Abbasov
Əsədulla Qurbanov
Fərəməz Maqsudov.
Bu adamlar YAP-ın emblemindəki ağacın yarpaqları saylırdı. Bu gün isə onların bəziləri vurularaq ev dustağına çevrilib, bəziləri həbsə atılıb, bəziləri isə haqsızlığa dözməyərək vəfat edib. Partiyanın adını qoyan Sirus Təbrizli hakimiyyət üçün arzuolunmaz adama çevrilib. Öz evini Heydər Əliyevə verən Əli İnsanov məhbəsdə çürüyür. Basqı altında Heydər Əliyevi aeroportdan şəxsi maşını ilə qaçıran Rəfael Allahverdiyev təzyiq və təqiblərdən sonra vəfat edib.
Heydər Əliyevin ən sadiq admlarından biri sayılan Fərəməz Maqsudov da haqq dünyasındadır və kimsəsizliyin qurbanıdır. Nə doğum gününü yada salan var, nə də ölüm gününü. Amma Ramiz Mehdiyevin və ya ona yaxın olan birisinin elə bir ad günü olmur ki, qeyd edilməmiş keçsin. Xeyrəddin Qoca, Əli Əlirzayev bu gün maddi imkansızlıqla üz-üzədir. Dünənə qədər parlamentin başında əyləşib vitsespikerlik edən Arif Rəhimzadə isə bu gün Fərəc Quliyevlə birgə parlamentin salonunu bölüşməyə məcburdur və elə bu səbəbdəndir ki, göz yaşlarını da gizlədə bilmir.
Ramiz Mehdiyevin qurbanı olan samballı YAP-çıların siyahısı bununla bitmir. Növbəti qurbanlara diqqət yetirək.
Rza İbadov
Hüseyn Abdullayev
Nizami Xuduyev
Yaqub Əliyev
Abbas Mustafayev və başqaları.
Bu insanlardan bəziləri siyasi sürgündədir, bəziləri isə bir küncə çəkilib taleyləriylə barışmağa məcbur qalıblar. Rza İbadov, Hüseyn Abdullayev, Nizami Xudiyev məhz Ramiz Mehdiyevin «sayəsində» parlamentin qapılarını arxadan örtməyə məcbur oldular və onların yerinə ali qanunverici orqanının qapılarını vaxtı ilə Heydər Əliyevə qarşı ən kəskin mövqe tutanlar açdılar. Heydər Əliyevin zamanında formalaşmış birinci çağırış (1995-2000) parlamentin üzvlərindən demək olar ki, bir neçə nəfər, həm də Fəzail Ağamalı kimiləri çıxmaqla kimsə qalmayıb. Əvəzində isə parlamentin 80 faizi isə Gülər Əhmədovanın timsalında formalaşan və Ramiz Mehdiyevin iradəsinə tabe olan adamlardır.
SON
Görünən odur ki, Ramiz Mehdiyev qisasşılıq və qısqanclıqdan yoğrulan siyasi oyununun şahmat taxtasında piyadaları verib vəzir almadı, əksinə vəzirləri verib piyada aldl. Bu tərsinə gedişlər nəticəsində bir vaxtlar YAP sədri Heydər Əliyevin müavinləri sayılan Sirus Təbrizli, Rafael Allahverdiyev, Əli Nağıyev kimi fiqurları siyasət “peşkalarına” dəyişdi. Bu düşünülmüş şəkildə nəhəng bir partiyanı məhv etmək deyil, bəs nədir?
